Hij heet Onno en was de initiatiefnemer van de Hevearunners
Heveadorp 17 april 2014
In 1989 startte Onno van Roomen een eerste clubje mensen in Heveadorp die elke zaterdagochtend zijn gaan hardlopen. Inmiddels zijn wij 25 jaar verder en de “Hevearunners” bestaan nog steeds. Een aantal van hen doet al vanaf het eerste uur mee. Het gaat weliswaar na 25 jaar niet meer zo hard maar gelopen wordt er nog steeds.
Door Wim Schoonderbeek
Onno van Roomen is in 1969 geboren in Halfweg (Haarlemmerliede/Spaarnewoude). Vrij snel daarna is hij samen met zijn broertje en zusje en zijn ouders René en Gerda verhuisd naar Heiloo in Noord-Holland. Eind jaren tachtig werd het hoofdkantoor in Amsterdam, waar zijn vader werkte, verplaatst naar Huissen maar bleef het gezin nog enige tijd in Heiloo wonen. Dat betekende voor René maandenlang door de week in Papendal logeren en in de weekeinden naar Heiloo. In 1987 ging het gezin naar Heveadorp.Onno was toen bijna 18 jaar en druk met zijn opleiding fijnmechanica bij de afdeling werktuigbouwkunde.
Nadat Onno in Heveadorp kwam wonen besloot hij om van studierichting te veranderen. De keuze ging tussen Edelsmid of Sportleraar. Of het nu kwam omdat pappa een tijdje op Papendal logeerde of dat mamma lerares was is niet bekend, maar Onno besloot om naar het CIOS in Arnhem te gaan om daar de opleiding tot tennisleraar te volgen. Als bijvak koos hij “marketing en recreatie”.In het 3e jaar van zijn studie moest Onno een project uitvoeren. Hij stelde zich als taak om mensen die op zich niet zo nodig willen sporten toch elke week aan de gang te krijgen.
Daarbij werd de gedachte voor het oprichten van een hardloopclub geboren. Maar hoe krijg je zoiets op gang en hoe houd je dat ook na enige tijd nog levend? De deelname moet laagdrempelig zijn en men moet, naast de sportieve kanten ook nog andere voordelen zien.
De lage drempel werd bereikt door zich te richten op de bewoners van Heveadorp. Deze konden lopend naar het startpunt en de omgeving waarin getraind werd is ontegenzeggelijk een van de mooiste. Lopen door de bossen en extra training vanwege de heuvels, altijd op en af, geeft voldoening en de nodige uitdaging.
De meeste deelnemers waren nog maar net in Heveadorp komen wonen. Onno richtte de club zo in, dat naast de sportieve kant met conditietraining ook op de sociale contacten werd ingezet. Naast elke zaterdag samen lopen werd het steeds meer een vriendenclub en werd er mening gezellig feestje gebouwd.
Nadat de zaterdag club goed op gang was heeft Onno ook nog een tijdje een groep op dinsdagochtend getraind. Al met al heeft Onno zich zo’n zes jaar ingezet voor de hardlopers. Voor Onno zelf bracht dit mee dat hij zijn CIOS project met goed gevolg heeft voltooid en daarna de kosten voor het halen van zijn rijbewijs bij elkaar kon sprokkelen. Nu, na 25 jaar, is hij trots dat zijn project nog steeds bestaat, dat de renners sportieve vrienden zijn geworden en dat hij dit heeft mogen stimuleren. Dat de loopclub nog steeds actief doorgaat is voor een belangrijk deel te danken aan Jan Wieringa✞ die, nadat Onno stopte, de training enthousiast heeft opgepakt en dat nu nog steeds doet.
Naast het trainen van beide hardloopgroepen heeft Onno zich in Heveadorp en daarbuiten ook nog ingezet als tennisleraar, het hoofdmotief voor zijn CIOS opleiding. Uiteindelijk maakte de militaire dienstplicht een einde aan zijn sportieve begeleiding in Heveadorp. Maar gelukkig kon Onno zich ook in het leger uitleven als sportleraar, vooral gericht op het tennis.
Na zijn dienstplicht ging Onno tennisles geven bij Tesqua in Ede. Daar kwam hij in contact met een makelaar die hem voorstelde om enkele maanden op proef bij hem te komen werken. Opnieuw moest Onno een keuze maken voor de richting waarin hij zich wilde ontwikkelen. Hij koos voor de makelaardij en zijn bijvak aan het CIOS, marketing en recreatie, kwam daarbij goed van pas. En per slot van rekening is makelaar ook een “mensenvak”. Inmiddels heeft Onno de makelaardij geheel overgenomen en werkt met zijn 5 medewerkers hard aan groei en continuïteit . Zijn ervaring met het creëren van een goede sfeer en het stimuleren van mensen komt daarbij goed van pas.
Onno sport nog steeds, met name tennis, en stimuleert daarin ook zijn echtgenote Susanne (en oh wat mooi, zij was ooit een van zijn leerlingen) en zijn drie kinderen. De oudste dochter Julia (11) tennist, zoonlief Thomas (8) voetbalt en ook de jongste dochter Floortje (2) komt al uit de starblokken. Dat Onno aan de mooie omgeving van Heveadorp, waar zijn ouders nog steeds wonen, goede herinnering heeft overgehouden blijkt onder meer uit de keuze van zijn huidige woonplek in Lunteren weer aan de rand van het bos.
Ook de hardlopers is hij niet vergeten. Aan hen allen wil hij de volgende boodschap meegeven:
“Houd vol met waar je al zo lang mee bezig bent, werk aan de continuïteit van de conditie en de vriendschap en houdt deze prachtige sociale groep levend”.